Kiedy w latach 90-tych to ja byłem uczniem, wszystko wyglądało całkiem inaczej. W szkole był większy rygor, ¾ uczniów uczyła się regularnie lub robiła wszystko żeby się uczyć. Dzieciakom i młodzieży zależało na tym aby osiągać coraz to lepsze wyniki, dostać się do dobrej szkoły, znaleźć wymarzoną pracę i żyć na godnym poziomie. Nawet nauczyciele mieli większe poważanie wśród uczniów. Dzisiaj nie jest już tak kolorowo... Oczywiście nie można wszystkich wrzucać do jednego worka, ale zdecydowana większość, niestety, całkowicie utożsamia się z tym nowym pokoleniem.
Dlaczego o tym piszę? Dlatego, że dzisiejsza młodzież napastowana jest górnolotnymi sloganami, niczym z amerykańskiego snu, “jesteś najlepszy”, “jesteś wyjątkowy”, “możesz wszystko”, “wystarczy tylko chcieć”. W tych pustych hasłach kryje się mnóstwo prawdy pod warunkiem, że poparte są ciężką pracą z samym sobą. Otóż nie wystarczy tylko chcieć, trzeba jeszcze mocno się nagimnastykować.
Z chwilą zakończenia edukacji żarty się kończą, trzeba zakasać rękawy, przygotować konkretne fundamenty i zacząć budować solidne filary. Należy inwestować we własne zainteresowania. Nikt nam tego nie ofiaruje za darmo, chyba że będziemy mieli cholerne szczęście i trafimy na wyjątkowe osoby. Szukając nowej pracy nie wystarczy nakłamać w CV, swoje zalety i predyspozycje trzeba przede wszystkim poprzeć konkretnymi umiejętnościami. Uwierzcie mi, prędzej czy później wszystko wyjdzie w praniu i pożegnacie się z pracą. Dodatkowo z tego powodu mogą wyniknąć spore nieprzyjemności.
Winnych oczywiście można szukać wszędzie. Może to być wina systemu edukacji, wychowania rodzicielskiego, prania mózgu przez media itp. Jedno jest pewne, bez ciężkiej pracy możemy tylko pomarzyć o godnym życiu.
Pamiętaj, czasami trzeba coś dać od siebie, żeby później móc czerpać całymi garściami!
Powodzenia!
Dodaj komentarz:
